Tου Γιώργου Λαμπίρη

To συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αυτό το οποίο θα κληθεί κατά το προσεχές χρονικό διάστημα να δώσει την έγκρισή του στις προτάσεις οδηγίας για την κοινή βάση φορολογίας εταιρειών, καθώς και για την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών. Θυμίζουμε ότι συγκεκριμένες προτάσεις έχουν εγκριθεί ήδη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εφόσον εγκριθούν και από το συ βούλιο των υπουργών Οικονομικών οι δύο προτάσεις, αναμένεται να ενσωματωθούν στη συνέχεια στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών-μελών.

Η Κομισιόν αποφάσισε να προχωρήσει νομοθετικά αναφορικά με το ζήτημα της ενοποίησης της άμεσης φορολογίας, διαιρώντας τη νομοθετική της πολιτική στις συγκεκριμένες δύο ενότητες, τις οποίες προαναφέραμε. Στην πρώτη από αυτές γίνεται αναφορά στην κοινή βάση φορολογίας των εταιρειών. Σε αυτή προβλέπεται κοινή δέσμη κανόνων για τον υπολογισμό του φορολογητέου αποτελέσματος.

Στη δεύτερη περίπτωση, της κοινής ενοποιημένης φορολογητέας βάσης των εταιρειών, σε περιπτώσεις ομίλων εταιρειών ενοποιούνται τα φορολογικά αποτελέσματα με στόχο τη διαμόρφωση ενός σαφούς και δίκαιου φορολογικού καθεστώτος.

Κοινό συστατικό και στις δύο περιπτώσεις, είναι η κοινή φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών, στη χώρα στην οποία αυτά προκύπτουν. Και οι δύο προτάσεις οδηγίας λειτουργούν αλληλένδετα. Σχετική αναφορά στις δύο οδηγίες πραγματοποίησε ο Κωνσταντίνος Ρουμπής, Principal Tax & Legal της Deloitte, στο πλαίσιο του 14^ου Athens Tax Forum, στο οποίο χορηγός επικοινωνίας ήταν ταΦορολογικά Νέα.

Η οδηγία για την κοινή βάση φορολογίας

Σε ό,τι αφορά την πρώτη οδηγία έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικάκ ενός κώδικα φορολογίας εισοδήματος, ο οποίος εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ενοποιημένης Ευρώπης.

Τι περιλαμβάνει

·         Κεφάλαια

·         Δαπάνες που δεν φορολογούνται

·         Πίστωση δαπανών έρευνας και τεχνολογίας

·         Λίστα δαπανών, οι οποίες δεν εκπίπτουν

·         Κανόνες περιορισμού στην έκπτωση των τόκων

·         Κανόνα για την αντιμετώπιση τεχνητών διευθετήσεων

Σε ποιους απευθύνεται

Απευθύνεται σε εταιρείες, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί με βάση τη νοθεσία κράτους – μέλους και διατηρούν εγκαταστάσεις, οι οποίες βρίσκονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και σε ψηφιακές μόνιμες εγκαταστάσεις. Η εταιρική τους μορφή, θα πρέπει να βρίσκεται εντός του παραρτήματος, ενώ θα πρέπει να επιβάλεται σε αυτές φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων, να ανήκουν σε ενοποιημένο όμιλο για λογιστικούς σκοπούς και ο κύκλος εργασιών τους να υπερβαίνει τις 750.000 ευρώ, προϋπόθεση όμως η οποία καταργείται μετά τη συμπλήρωση πενταετίας. Επίσης, θα πρέπει να ενυπάρχουν μητρικές και θυγατρικές εταιρείες καθώς και σχέσεις μονίμων εγκαταστάσεων στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης η οδηγία αφορά και για μόνιμες εγκαταστάσεις που αφορούν σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η οδηγία για την κοινή ενοποιημένη βάση

Η πρώτη οδηγία κρίνεται απαραίτητη για να μπορέσει να εφαρμοστεί και η δεύτερη οδηγία, η οποία αφορά στην κοινή ενοποιημένη βάση των εταιρειών. Και σε αυτή την περίπτωση το όριο για την εφαρμογή της οδηγίας καταργείται μετά την πενταετία και είναι οι 750.000 ευρώ κύκλου εργασιών.

Στην οδηγία αναφέρεται ότι οι όμιλοι θα μπορούν να υποβάλλουν μία φορολογική δήλωση, σε ένα κράτος – μέλος, συμφηφίζοντας κέρδη και ζημίες για όλες τις δραστηριότητες που ασκούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη συνέχεια ακολουθεί ένας πολύπλοκος μαθηματικός τύπος, με στόχο τον επιμερισμό των φορολογικών αποτελεσμάτων, μεταξύ των κρατών – μελών, στις οποίες κινείται ο εκάστοτε όμιλος.

Ο μαθηματικός τύπος περιλαμβάνει τέσσερις ισοβαρείς συντελεστές υπολογισμού:

·         Πωλήσεις

·         Ενεργητικό

·         Εργασία – δεδομένα που συλλέγονται

·         Φορολόγηση των κερδών που επιμερήστηκαν σε κάθε κράτος μέλος με βάση τον εκάστοτε εθνικό φορολογικό συντελεστή.

Βασικοί ορισμοί που περιλαμβάνονται στην οδηγία

Στην οδηγία περιλαμβάνονται ορισμοί  για το πότε πραγματοποιείται η ενοποίηση, για τη φορολογική έδρα, για την είσοδο και έξοδο από τον όμιλο, αναδιοργάνωση, επιμερισμό φορολογικών αποτελεσμάτων, καθώς και για την επίλυση διαφορών μεταξύ των κρατών-μελών.

Πότε προβλέπεται η εφαρμογή τους

Εφόσον εγκριθούν οι συγκεκριμένες οδηγίες από το συμβούλιο των υπουργών  Οικονομικών, θα πρέπει να ενταχθούν στις εθνικές φορολογικές νομοθεσίες το 2019. Η υλοποίησή τους θα αφορά στις χρήσεις από 1 Ιανουαρίου του 2020 και ύστερα.