Του Γιώργου Λαμπίρη

Τη δυνατότητα έκδοσης παραστατικών, μεταξύ των οποίων και τιμολογίων πώλησης και σε ξένες γλώσσες έχουν οι επιχειρήσεις, εφόσον πραγματοποιούν συναλλαγές με επιχειρήσεις σε χώρες εκτός Ελλάδος. Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τα όσα ισχύουν νομοθετικά, και τα τιμολόγια πώλησης μπορούν να συντάσσονται σε άλλες γλώσσες πλην της ελληνικής. Ωστόσο, η τήρηση των λογιστικών βιβλίων, θα πρέπει να γίνεται στα ελληνικά.

Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις ίδιες διατάξεις, τα ποσά που αναγράφονται σε ένα τιμολόγιο, μπορούν να είναι καταγεγραμμένα σε οποιοδήποτε νόμισμα, ενώ ο ΦΠΑ του τιμολογίου εκφράζεται και σε ευρώ.

Σημειώνεται ότι σε περιπτώσεις που μία επιχείρηση συντάσσει ισολογισμό, η ενημέρωση για τα παραστατικά που εκδίδει ή λαμβάνει από συνεργάτες της για κάθε μήνα, θα πρέπει να γίνεται έως και ένα μήνα αργότερα από την έκδοσή τους και συγκεκριμένα, έως και το τέλος του επόμενου από το μήνα έκδοσης.

Ωστόσο, όταν μία επιχειρηματική οντότητα δεν συντάσσει ισολογισμό, τότε η ενημέρωση για τα τιμολόγια που εκδίδει ή λαμβάνει ανά τρίμηνο, θα πρέπει να γίνεται έως και το τέλος του επόμενου μήνα που ακολουθεί τη λήξη του τριμήνου.

Ταυτόχρονα, η συναλλαγή σε ξένο νόμισμα, μετατρέπεται με βάση την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία σε σχέση με το ευρώ, κατά την πραγματοποίηση της οποιασδήποτε συναλλαγής. Ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να πραγματοποιείται η αναγωγή σε ευρώ με βάση την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία, με το ξένο νόμισμα, είναι ότι ναι μεν καταγράφεται στο τιμολόγιο το ξένο νόμισμα, ωστόσο επιβάλλεται στη συνέχεια η μετατροπή του, δεδομένου ότι η αναγραφή των ποσών στα βιβλία της επιχείρησης γίνεται σε ευρώ, και βάσει αυτών γίνεται και η φορολόγηση της κάθε οντότητας στη συνέχεια.